Het is zes uur in de ochtend als ik mijn wekker hoor af gaan. Ik probeer nog heel even het geluid te negeren.
Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht als ik bedenk dat dit alweer dag nummer acht is voor mijn achtentachtig dagen boerderij werk. Ik had al bijna de moed opgegeven dat ik nog wat zou vinden voordat mijn jaar in Australië om zal zijn en maakte al plannen voor naar welk land ik dan volgend jaar zou willen. Gelukkig op het juiste moment een baan gevonden! Mijn baas en zijn gezin zijn geweldige mensen en ze hebben een huis voor mij waar ik heerlijk in kan wonen nu ik voor hen werk.
Oké, tijd om de wekker uit te zetten en aan mijn dag te beginnen. Ik krabbel overeind en druk het alarm uit, wrijf in mijn ogen en tast naar mijn fles water. Als ik mijn ogen volledig open doe verslik ik me in een slok water. Aan de muur zit een onmeunige(Twents) dikke spin! Gelijk ben ik wakker. Ik weet dat de spin me niets zal doen en stap uit bed. ‘Ik hoop dat hij weg is als terug kom van werk.’ denk ik. Ik schud mijn hoofd en lach omdat het in Australië heel normaal is.
Ik loop de badkamer in om mijn tanden te poetsen en kijk in de spiegel. Ik moest maar eens mijn wenkbrauwen weer plukken bedenk ik. Ik borstel mijn haar en merk op dat de hele textuur van mijn haar veranderd is. Ik maak een paardenstaart, loop naar de keuken. Tijd voor koffie en een ontbijtje. Ik loop naar buiten met mijn koffie en voel de dag opwarmen. Het word gelukkig vandaag geen 38 graden. De vliegen beginnen zich alweer te verzamelen dus ik loop weer naar binnen (de vliegen zijn hier echt een ding in de zomer, je zit er helemaal onder, het irritantste is als ze op je gezicht zitten, je neus inkruipen of je mond in vliegen)
Ik kijk op de klok en zie dat ik nog even rustig aan kan doen. Ik maak mijn lunch klaar, pak wat fruit en wortels en stop het in een koelbox die ik heb gekregen van de vrouw van mijn baas. Warm water op zodat ik koffie kan meenemen en vul mijn 5 liter jerrycan zodat ik genoeg te drinken heb vandaag.
Om 7:20uur stap ik in de auto en rijd naar het veld waar we nu bezig zijn met oogsten. Ik kom aan bij mijn tractor en besluit eerst maar even de ramen schoon te maken. Ik krijg de motor van de waterpomp niet aan en mijn baas is in geen velden of wegen te bekennen. Ik besluit maar eventjes te genieten van de ochtend zon terwijl ik de vliegen regelmatig voor mijn gezicht weg sla. Ik hoor een auto aankomen en mijn baas parkeert naast mijn auto. Hij verontschuldigd zich omdat hij te laat is en zet de pomp aan.
Ik was de ramen en mijn collega die de vrachtwagen rijd help mij om nog wat vet te smeren op de plekken die nodig zijn. Rond 8:30 uur zit ik in de tractor. De eerste paar uur van de dag zijn niet heel bijzonder. Mijn baas rijd de grote machine die al het gerst van het veld afsnijd, alleen dit schiet niet op. Het is niet een hele goede oogst op dit veld. Gelukkig heb ik een goed boek bij me die bijna uit is. En vanmiddag zal ik drukker zijn, daar kijk ik naar uit.
Net na lunchtijd verhuizen we de tractor, de header en de fieldbins naar het volgende veld. Een heel gedoe is het wel. De vrouw van de baas komt naar het veld om het snij gedeelte van de header achterop een trailer mee te nemen en ik rijd achter de header aan naar het volgende veld. Daarna springen we met zijn alleen in 1 auto om terug te rijden en de rest van de auto’s op te halen. Als dit allemaal gedaan is zijn we alweer bijna 2 uur verder.
Het scheelt dat ik tot 20:00uur moet werken dus dat er nog genoeg tijd is om van alles te doen.
Snel werk ik nog even een hapje van mijn lunch naar binnen en we gaan weer verder met de orde van de dag. Maaien.
Rond 16:00 begint het buiten langzaam maar zeker af te koelen en de vliegen verdwijnen uit de lucht. Zometeen zal de zon ondergaan wat betekend dat ik een geweldige lucht heb om naar te kijken als ik even niets te doen heb.
Ik probeer te verzinnen wat ik eens ga maken voor het avondeten. Er vliegen een aantal recepten door mijn hoofd maar ik kan geen keuze maken.
Als het 19:00uur is is het pikkedonker buiten en moet ik rijden met alle lichten die ik heb. Heel leuk is dit, het is net alsof er een aantal praalwagens door het veld rijden.
Na ongeveer nog 4 keer op en neer rijden krijg ik van mijn baas over de walkietalkie te horen dat het mooi is geweest voor vandaag. Ik leeg mijn aanhanger in de fieldbin, parkeer de tractor dichtbij de header en de auto’s, daar de sleutel om en dan is er eindelijk geen gezoem meer aan mijn hoofd. Ik stap in de auto en rijd naar huis toe.
Aangekomen thuis drop ik mijn spullen op de eettafel en besluit eerst maar avondeten te eten en daarna een douche te nemen. Ik staar de keuken in en weet nog steeds niet wat ik wil eten. Ik trek de koelkast open en vind ingrediënten voor een pompoen/prei soep.
Twintig minuten later zit ik achter een stomende kom soep en wat sneetjes brood met avocado.
Na de afwas spring ik onder de douche, kijk nog een paar minuutjes NCIS, app met mijn ouders en ga maar naar bed heen. Ik kruip onder de dekens, zet mijn alarm, neem een slokje water en dommel weg naar dromenland.
‘Cheers mate’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten