2 april:
Iets voor twaalf uur zat iedereen netjes in de auto, op naar Schiphol. Na de nodige tranen en doei zeggen tegen pappa, mamma, broertje, opa en oma. En tante Marlinde met kids was het dan tijd om aan boord te gaan van mijn eerste vlucht.
Van Schiphol naar Frankfurt, dit was maar een uurtje, wel een uurtje met VEEL turbulentie. De man rechts voor mij maakte een roos van een servet, de Poolse mevrouw links van mij was boos op mij omdat ik even uit het raam wilde spieken met het op stijgen. En er liftte een mot mee met de reis.
Toen ik aankwam moest ik heel snel rennen, naar de andere kant van het vliegveld om op tijd bij het boarden te zijn. Dit bleek allemaal wel mee te vallen. Er was namelijk een uur of 2 vertraging... lekker dan, aan de ene kant voor niets mijn longen uit mijn lijf gerend, aan de andere kant wel even lekkere beweging voor dat ik de vlucht van elf uur in ging.
Omdat ik toch nog tijd genoeg had bij de gate kocht ik een broodje falafel.
Opeens hoorde ik dat ik werd omgeroepen, voelde het broodje falafel alweer naar boven komen maar liep toch als grote meid naar de balie. (niet dat ik veel andere keuze had)
De man achter de balie deelde mij even vrolijk mee dat mijn visum voor Australië wel was goed gekeurd maar dat ik toch een nieuwe moest kopen omdat ik per ongelijk één letter vergeten was in het invullen van mijn document nummer. Eigen stomme schuld natuurlijk. De moed zakte me even in één keer in de schoenen, knikkende knieën, en koude zweet handen. Netjes vroeg ik de beste man wat ik moest doen. Hij nam mijn paspoort en visum document mee naar achteren om het daar met een mysterieus persoon te overleggen. Hij kwam terug met de mededeling: 'omdat je morgen jarig bent krijg je van ons een nieuwe.' Nu weet ik tot op de dag vandaag niet of deze beste man (ik noem hem beste man, eerlijk gezegd wat het met recht een lamlul) een grapje maakte of dat het echt zo was.
Vlucht van elf uur...
Drama, ik zat aan het raam. Korte vluchten aan het raam zijn wel echt leuk maar de lange vluchten niet... helemaal niet als je moeite hebt met stil zitten en zoveel water drinkt dat je er gewoon een heel meer mee kan vullen. Aldus Else.
Ik zat wel naast twee gezellige Thaise meisjes die de hele nacht hebben geslapen (terwijl ik dus nodig moest plassen)
Bangkok:
Verjaardag op Bangkok klonk best leuk, in slaap vallen over drie stoelen heen klonk nog een stukje leuker.
Vlucht drie:
Eindelijk onderweg naar Sydney, man man man wat was ik blij met de stoel aan het gangpad. De vlucht ging sloom maar prima. Ik deelde mijn rij met een ouder echtpaar uit Engeland die op weg waren naar een bruiloft.
Eindelijk geland in Sydney, backpack opgehaald, zonder kleerscheuren door de douane gekomen, twee uur gewacht op de shuttlebus en eindelijk aangekomen bij het hostel. Het eerste wat er natuurlijk gedaan moest worden was douchen.
Rond een uur of twee begon mijn jetlag aan de deur te kloppen, dus ik heb maar eventjes twee uur geslapen.
Daarna was het tijd voor koffie, en serieus, de Australiërs weten hoe ze koffie moeten zetten!
Op dit moment is het half negen 's avonds en heb ik mij in de lounge gesetteld om dit te typen. Het hostel waar ik verblijf is echt heerlijk. Hele fijne douches, gezellig personeel, en enorm goede wifi (zeer belangrijk natuurlijk)
Morgen begint mijn orientatie om te zien waar en wat voor werk ik wil. En natuurlijk een bankrekening openen.
Het verhaal van de reis is vrij rommelig, nu was de reis ook vrij rommelig ;)
Op naar het volgende verhaal
'Cheers mate'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten